حادثه شگفت استیضاح  یا به تعبیر برخی نمایندگان ، یکشنبه سیاه مجلس و غلیان احساسات 192 بهارستانی ، سرنوشتی را بر دو لت  همراه با تبعات سیاسی  برای کشور رقم زد که بازتاب آن خرسندی دشمنان و ناراحتی دوستان نظام را فراهم کرد
پس از گذشت چند روز  اکنون با فرو کش کردن احساسات و گرد وغبار  ناشی از آن چون دستگیری مرتضوی وسپس آزادی وی  شاید بتوان این رویداد غیر موزون را به تحلیل نشست.
 البته برخی سیاسیون به دنبال بافتن کلاهی از این نمد برای خود  با محکوم کردن تنها عملکرد  رییس جمهور هستند درحالی که  مردم قضاوتهای درست خود را از این داستان داشته وعکس العمل احمدی نژاد را معلول بی تدبیری لیدرهای مجلسیان میدانند
باوجود آنکه تلاش شد تا حرکت احمدی نژاد را بد اخلاقی محض جلوه دهند ولی به نظر میرسد که بیشتر  مردم افشاگری احمدی نژاد از رانت طلبی برخی اقتدار گرایان  و وابستگانشان  را در راستای  همان صداقت ارزشی وی  و عدول نکردنش از شعارهای برخورد با مفاسد ارزیابی میکنند با اینکه   ابتدا برخی بهارستانیها تصور میکردند دراین منازعه رییس جمهور باخت و آنها پیروز میدان شده اند وتوانسته اند احمدی نژاد را دراذهان عمومی به چالش بکشند و بد اخلاقی را به وی نسبت دهند ولی برخلاف این تصور ، آگاهان عرصه سیاسی  آغاز گر این  بداخلاقی را استیضاح کنندگان وحامیانش دانسته و حتی این سوال را مطرح میکنند چرا باید افشای بداخلاقی  قدرت مداران را بد اخلاقی نامید؟!  و در ادامه   این منازعه قدرت را باخت باخت برمیشمارند. در دلایل اینکه چگونه هر دوطرف  بازنده اند؟! میتوان به طور کلی  گفت ریشه  تعارض دولت و مجلس به دوره آغاز  ریاست آقای لاریجانی برمجلس وتفاوت دیدگاه محافظ گرای هیات رییسه جدید مجلس هشتم با نگاه بازگشت به ارزشهای انقلابی دولت برمیگردد که استمرار این تفاوت نگاه به مسائل سیاسی پس از ماجرای فتنه دیگر به تعارض کشیده شد و  در گذر  زمان باتوجه به آگاهی  فتنه جویان از این تفاوت آراء سیاسی  ، به تعارضات دامن زده و نیز چالشهای این میان رابیشتر کردند که بررسی آن در این سطور از حوصله خارج است
 به هرحال برخی ناظران عرصه سیاسی معتقدند که  شروع این استضیاح نه از سر واقعا نگرانی بهارستانیها به بی توجهی دولت به قانون  که بهانه ای برای مفاسا حسابهای سیاسی است. اما چگونه ؟ این دسته از ناظران تلاش تعدادی از مجلسیان برای برکناری مرتضوی را هم انتقام گیری نهان فتنه گرایان  از تک تازی وی در زمان اصلاحات برای  قلع و قمع  آنان  واز طرفی  هم تحقق هدف  تضعیف دولت میدانند  و دلیل آن را در پاسخ به این سوال می یابند  با این همه مشکلات معیشتی مردم وکمبود قوانین برای اصلاح اوضاع  اقتصادی چگونه باید برکناری مرتضوی از اهمیت ویژه درمجلس برخوردار شود ؟
 البته مجلسیها از اولویت موضوعات اقتصادی و ضرورت راهکارهای مقابله با اخلالگران باخبرند که دیروز  در یک اقدام نمادین طرخ مقابله با اخلاگران بازار ارز ، یک فوریتش را تصویب کردند . به یقین این سوال در اذهان عمومی بی پاسخ خواهد ماند که چگونه پس از یک سال ماجرا جویی اخلال گران  بازار  که مجلس تنها دراین دوران تمام  وقت وانرژی خود را صرف  برکناری ناکام  مرتضوی کرد  تازه به فکر چاره اخلال گران افتاده است ؟!
برخی این سوال را مطرح میکنند  آیا این اقدام نمادین باطن استیضاح کنندگان خودکامه   مجلس و حامیانشان را  نهان خواهد کرد ؟!
از طرفی این ناظران درباره اقدام رییس جمهور معتقدند حرکت احمدی نژاد هرچند در سیاست ارزشی درست و به جا به نظر میرسد ولی درست تر آن بود که برای حفظ حقانیت دولت آن سند در اختیار اهلش قرار میگرفت نه آنکه سند  در مقابل تعدادی آدمهای احساسی به نمایش در آید  که خود  به دلایلی نیز با آن سند همذات پنداری دارند و واهمه آنان از این سرنوشت موجب گردد تا برخلاف انتظار دولت   آراء مثبت استیضاح افزایش یابد
 لذا برآیند مشاوران سیاسی احمدی نژاد از عکس العمل مثبت مجلس به افشاگری اشتباه بوده است زیرا  احمدی نژاد نتوانست  به جز   تعداد اندکی از افراد ارزشی مجلس که به همه تبعات سیاسی اقتصادی اقدام مجلس نسبت به استیضاح  آگاهی داشتند  همراهی  دیگر مجلسیان با دولت  را برانگیخته کند  و در نتیجه وزیر دولتش را از دست داد براین اساس  این رویداد را میتوان باخت باخت نامید..........